سابقه و هدف: میدانهای الکترومغناطیس امواج رادیویی روی بعضی از عملکردهای سلول و یا سیستمهای حیاتی تأثیر میکنند و معمولاً در استفاده های درمانی جهت بالا بودن دمای بافت از امواج کوتاه رادیویی استفاده میشود. چون جنبه های غیرگرمایی اثر این امواج نیز مطرح میباشد. برای تعیین اثر فرکانس موج کوتاه بر روی عمکرد عصب، این مطالعه در گروه فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1379 انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به صورت مطالعه تجربی در 42 فرد سالم در گروه سنی 30-20 سال انجام گرفت. قبل از عمل میدان، زمان تأخیر [(Latency (Lat)] عصب مدیان اندازه گیری شد. سپس ناحیه مچ دست چپ در معرض تابش امواج با فرکانس 27.12 مگاهرتز با کمترین شدت به مدت 10 دقیقه قرار گرفت و پس از قطع آن مجدداً Lat اندازه گیری شد. تغییرات Lat عصب، قبل و بعد از اعمال میدان با استفاده از Paired t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تغییرات ناچیز دما، (0.5 درجه سانتی گراد)، تأثیری در زمان تأخیر عصب نداشت. 95 درصد افراد مورد مطالع با پرتوگیری از این فرکانس تغییرات زمان تأخیر عصب داشته اند. در آزمون آماری انجام شده کاهش معنی داری در زمان تأخیر مشاهده شد که میزان این کاهش 8.56 درصد بود (P<0.05) و این اثر تا مدت کوتاهی (بیشتر از 11 دقیقه) پس از قطع میدان مشاهده گردید. نتیجه گیری: میدان موج کوتاه رادیویی روی زمان تأخیر عصب تأثیر دارد و میتواند زمینه مطالعات بعدی در جهت به کارگیری این اثر در درمان برخی از بیماریهای عصبی باشد.